Llallagua: kantoor APO Mallku

Voor wie zich nog steeds afvraagt waarom ik nu eigenlijk in deze Boliviaanse "middle of nowhere" vertoef... Awel, de schuldige is eigenlijk tante Frieda, die mij een hele lijst van superinteressante vacatures doorstuurde voor vrijwilligerswerk bij Broederlijk Delen. En om een lang verhaal kort te maken: nu zit ik dus in Llallagua om als vrijwilliger te werken voor een kleine Boliviaanse ngo "APO Mallku" die werkt met de lokale bevolking in verschillende projecten. We werken hier nu in totaal met tien, ik ben de enige vrijwilliger. Er lopen drie grote projecten: 1) met jongeren rond de Boliviaanse politiek/democratie; zij proberen via theatervoorstellingen op marktpleinen en in zaaltjes actuele problemen en onderwerpen (zoals ook alcoholisme, familiaal geweld, rol van man-vrouw, ...) tot bij het gewone volk te brengen; 2) met vrouwen rond versterking van de vrouw in de Boliviaanse samenleving; in de eerste plaats gebeurt dit ahv cursussen om hun praktijkkennis te vergroten, bijvoorbeeld aanleren van naaitechnieken etc; op de tweede plaats ahv hulp om zich te organiseren en hun producten te commercialiseren zodat zij een zekere autonomie kunnen verwerven; 3) met lokale leiders rond capaciteitsversterking, landbouw en milieu; er is een totaal gebrek aan een degelijke administratie of georganiseerd leiderschap in de communes; het is de bedoeling de capaciteiten van leiders te verbeteren mbt participatieve onderhandeling, administratie, rechten ed. op lokaal, gemeentelijk en regionaal vlak; ook wordt er steun gegeven bij de oprichting van lokale projecten rond o.m. water- en bodembescherming. Dit laatste project is een 2-jarenproject in samenwerking met Broederlijk Delen dat loopt van juni 2006 tot mei 2008. Er zit veel potentieel in maar BD vindt momenteel dat er te weinig visie is binnen het project. Waar willen ze naartoe, wat willen ze bereiken? Ik heb het gevoel dat er door de mensen hier vooral gedacht wordt in de zin van: we doen nu waar de bevolking interesse in heeft en wat we noodzakelijk achten voor vooruitgang en daarna zien we wel waar we komen. Ik hoop daar in de komende weken een beter beeld over te krijgen. Vervolgens zullen we in overleg zien waar ik mn steen(tje) kan bijdragen.
De straat van het kantoor:


Het kantoortje zelf:
Binnen:

Het secretariaat met onze superlieve secretaresse Eulogia:

Vlnr: Ricardo, de technicus met wie ik het meest zal samenwerken; Vanda, Zwitserse coöperante die algemen ondersteuning geeft aan de projecten, maar vooral met het vrouwenproject bezig is; Señora Filomena, directrice van APO Mallku.

Jawel ik, de werkmens! :)

Tot nu toe bestond m’n werk vooral uit lezen over de organisatie en de lokale landbouw- en andere tradities, spaans oefenen en een intern overleg bijwonen waar ik spijtig genoeg niet al te veel van verstond... Binnenkort gaan we dan wel naar “el campo” en krijg ik hopelijk toch wel wat praktijk te zien, als er benzine is in het tankstation tenminste..

Zicht uit ons raam:

Enkele posters in het kantoor: