De moeke en de vake :-)
Vervolgens trokken we samen verder van Cusco..
over enkele religieuze inca-sites waarvan ik de naam alweer vergeten ben...
toeristenmarktje
baby-alpaca! superschattig beest met een ongelooflijk knuffelgehalte
tochtje over Titicaca
naar het Taquile-eiland, het was net Nationale Feestdag:
Terwijl ik weer aan het werk moest in Llallagua, trokken mijn ouders verder richting Copacabana en Isla del Sol:
De moeke gelijk een echte aan het stuur, euh roer
Tot in het La Paz, met gezonde berglucht (hmm..) en gezellige restaurantjes
En jawel, hoogtevrees en stroeve gewrichten achterwege latend om "The Most Dangerous Road of the World" van La Paz naar Coroico te trotseren met de mountainbike!! Ben echt fier op jullie :-)
En verder met de bus naar Oruro waar hun allerliefste dochter hen met broodjes stond op te wachten om verder door te rijden naar Llallagua..
Alwaar we, buiten een bezoekje aan mijn werk en mijn thuis, de mijnen introkken samen met nog een ander stel verdwaalde toeristen.
Moeke en vake zijn dan met de trein verder gereisd naar Uyuni voor een 3-daagse trip op de Salar en de zoutmeren, terwijl ik richting het Nationaal Park van Sajama trok om de Acotango te gaan beklimmen.
Waar ik zelf spijtig genoeg nog altijd niet ben geraakt: 1e plaats op de lijst van de wereld-natuur-wonderen: de Salar van Uyuni:
en de lagunas coloradas
met de geisers..
en de thermale bronnen..
Ik ben hen daarna dan met de auto weer gaan oppikken in Oruro, en ben met hen teruggereden richting het Nationaal Park van Sajama.
Onderweg: chulpa's. Deze inca-bouwwerken (meer dan 500 j oud) zijn vermoedelijk begraafplaatsen, maar de exacte waarheid is pure speculatie..
Onze overnachtingsplaats: eco-herberg Tomarapi aan de voet van de Sajama, de hoogste berg van Bolivia (6542m):
Tocht door het hoogste bos ter wereld met grillige Kenua-bomen.
en de schuchtere maar zeer elegante vicuñas
De volgende dag naar de geisers en de thermale bronnen en daarmee was ook de laatste vakantiedag weeral bijna voorbij..
Terug naar La Paz en de volgende dag het vliegtuig op huiswaards...
En jawel, hoogtevrees en stroeve gewrichten achterwege latend om "The Most Dangerous Road of the World" van La Paz naar Coroico te trotseren met de mountainbike!! Ben echt fier op jullie :-)
En verder met de bus naar Oruro waar hun allerliefste dochter hen met broodjes stond op te wachten om verder door te rijden naar Llallagua..
Alwaar we, buiten een bezoekje aan mijn werk en mijn thuis, de mijnen introkken samen met nog een ander stel verdwaalde toeristen.
Dit is de ingang in Llallagua:
voor meer uitleg zie hoofdstukje "mijnen van Llallagua"
Moeke en vake zijn dan met de trein verder gereisd naar Uyuni voor een 3-daagse trip op de Salar en de zoutmeren, terwijl ik richting het Nationaal Park van Sajama trok om de Acotango te gaan beklimmen.
Waar ik zelf spijtig genoeg nog altijd niet ben geraakt: 1e plaats op de lijst van de wereld-natuur-wonderen: de Salar van Uyuni:
en de lagunas coloradas
met de geisers..
en de thermale bronnen..
Ik ben hen daarna dan met de auto weer gaan oppikken in Oruro, en ben met hen teruggereden richting het Nationaal Park van Sajama.
Onderweg: chulpa's. Deze inca-bouwwerken (meer dan 500 j oud) zijn vermoedelijk begraafplaatsen, maar de exacte waarheid is pure speculatie..
Onze overnachtingsplaats: eco-herberg Tomarapi aan de voet van de Sajama, de hoogste berg van Bolivia (6542m):
Tocht door het hoogste bos ter wereld met grillige Kenua-bomen.
en de schuchtere maar zeer elegante vicuñas
De volgende dag naar de geisers en de thermale bronnen en daarmee was ook de laatste vakantiedag weeral bijna voorbij..
Terug naar La Paz en de volgende dag het vliegtuig op huiswaards...
Moeke, vake, bedankt voor jullie komst, ik heb er echt van genoten, samen met jullie!
No comments:
Post a Comment